Wystawa przypomniała 74. rocznicę dwóch dramatycznych wydarzeń w historii naszego kraju rozpoczynających II wojnę światową: wkroczenia Niemców do Polski 1 września 1939 r. i inwazji armii sowieckiej na nasz kraj 17 września 1939 r. Dla Pleszewian, którzy uniknęli bezpośredniej eksterminacji w wyniku egzekucji czy zsyłek do obozów koncentracyjnych, życie w granicach państwa niemieckiego było wówczas ciężkie, niebezpieczne i nieprzewidywalne. Stosunki między narodem niemieckim i polskim określił Arthur Greiser – ówczesny namiestnik Kraju Warty i szef nazistowskiej partii NSDAP w Wielkopolsce – w następujących słowach: „Polacy mogą żyć obok narodu niemieckiego tylko przy zastosowaniu zasady: pan i parobek”. Polakom zabroniono używania ojczystego języka. Mimo to Pleszewianie, nawet pod groźbą okupacyjnych szykan, starali się stworzyć namiastkę domowego ogniska, kultywując tradycje patriotyczne i zwyczaje przekazywane od pokoleń. Angażowali się także w działania konspiracyjne takie jak tajne nauczanie i działania ruchu oporu.